خاکستری

 

"خدایا همین که زنده بمونم این معجزه ی توست"؛ به نظر من این یکی از دیالوگای ماندگار فیلم خاکستریه.

فیلم خاکستری یکی از اون فیلماییه که دوست دارم چند بار بشینمو  دوباره تماشاش کنم . داستانِ چنتا مردِ که بعد از سقوط هواپیماشون تو کوه های آلاسکا تلاش میکنن زنده بمونن و این فیلم ماجرای جدال اونا با طبیعت و سرما و گرگهاست که در تعقیب اونان. 

اونا یکی یکی تسلیم مرگ میشن اما شخصیت اصلی فیلم که یه شکارچیِ گرگ هست تسلیم نمی شه و تا آخرین لحظه برای زندگیش مبارزه میکنه تو صحنه آخر که گرگها محاصرش میکنن میگه:" یه بار دیگه درگیر یه مبارزه میشم ,مهمترین مبارزه ای که سراغ دارم, مبارزه برای زندگی و زنده موندن". 

این فیلم به نظر من یه پیام مهم داره و اون ارزش زندگیه ,زندگی ای که برای هممون در جریانه و اهمیتی برامون نداره گرچه بزرگترین موهبتیه که خدا بهمون داده و ما نادیده می گیریمش و زیاد جدیش نمی گیریم .زنده بودن بزرگترین معجزه ایه که خدا اونو به همه داده ,معجزه ای که ما براحتی از کنارش رد میشیم و حتی نمی تونیم تصورشم بکنیم که ممکن بود وجود نداشته باشیم ...

خدایا به خاطر معجزه آفرینشم که اولین نعمت تو به منه تو رو شکر میکنم.

بعداً نوشت: با این که احساسِ شکست میکنم ولی خدایا شکرت , باز یکیشونو قبول شدم ,کمکم کن ایندفه اون یکی رم قبول شم ...

کارد و پنیر

شمام از اون بچه هایی بودین که موقع صبحانه خوردن اگه یکی کارد پنیرو به کره میزد جیغ و داد را مینداختین , از این لوس بازیا داشتین یا فقط من اینطوری بودم؟

خلأ...

میشه یه بار بدون هیچ توقعی بهم نگاه کنیو لبخند بزنیو باهام حرف بزنی , موقع حرف زدن تو چشام نگا کنیو از دیدنم خوشحال بشی؟ فقط یه بار...

بچه های زلال

                                                                                 

        

هر قدر هم غمگین باشم , هرقدر هم مشکلات سرم ریخته باشه ,هرچه قدر هم دلسرد و ناامید باشم ,هرقدر هم عبوس باشم واخمو

وقتی بچه ها رو میبینم که بی توجه به اطرافشون دارن بازی میکننو می خندن و بعضی وقتا هم حرفای فلسفی میزنن نمیتونم جلوی خودمو بگیرم که لبخند نزنم .

انگار بچه ها منو از دنیای خودم جدا میکنن ,دغدغه هامو فراموش می کنمو می تونم همینطوری بشینمو اونارو تماشا کنم,

کافیه یه بچه ی خنده رو از کنارم رد بشه و منو کلاً عوض کنه ,آرومم کنه ,بهم امید بده و باعث بشه خودمو رفرش کنم...

"چنتا پسر بچه داشتن از درخت آلبالوی روبروی دفترم آلبالو می چیدن می خوردن یکیشون گفت نخورین اینا صاحب داره به من اشاره کرد که داشتم نگاشون میکردم , از این که با این سنش انقد باشعوره خیلی خوشم اومد صداش کردم گفتم بخورین مال کسی نیست مال شماس...

چرا همه شبیه تواند؟

بس که در جان نزار و چشم بیدارم تویی 

هر که پیدا می‌شود از دور، پندارم تویی!

                                               "جامی"

پرده پوشی

گر زخم خورم ز دست چون مرهم دوست

یا مغز برآیدم چو بادام از پوست

غیرت نگذاردم که نالم به کسی

تا خلق ندانند که منظور من اوست

"سعدیِ جان"

 

 

صادق باش...

صداقت سخت ترین ویژگی ایه که آدم باید داشته باشه, باید طوری رفتار کنی که فکر می کنی , حرفایی رو بزنی که قلباً بهش معتقدی , کارایی رو بکنی که فکر میکنی درستن , سخت تر از اون اینه که با خودت صادق باشی یعنی وقتی داری کاریو میکنی که میدونی درست نیست ,راهیو میری که می دونی نباید بری , باید جرأت اینو داشته باشی که قبول کنی داری اشتباه می کنی , دیگه نباید خودتو بزنی به اون راه ,به بی خیالی , باید یه جایی تمومش کنی , باید دست خودتو بگیری , سرتو بچرخونیو همه چیو دقیق ببینی , سبک سنگین کنیو تا دیر نشده برگردی , آره با خودت صادق باش...

خدایا خیلی سخته میشه کمکم کنی؟

فقط بخند :)

چرا بعضی از آدمه همیشه شادن و بعضیا غمگین؟ چرا بعضیا همیشه از زمین و زمان مینالن اما بعضیای دیگه همیشه امیدوارن؟ چرا بعضیا همیشه لبختد به لبشونه و بعضیای دیگه عبوسن؟ تفاوت این آدما چیه؟ 

ممکنه فکر کنین اونی که همیشه می خنده و شاده هیچ مشکلی نداره و یا اونی که غمگینه زندگیش سخته و پر از مشکلاته اما اینطور نیست , تنها دلیل نوع نگاه به زندگیه ,خوشبینی و بدبینی, پزشکا میگن آدمای خوشبین کمتر دچار بیماری میشن , کمتر مشکلات عصبی رو تجربه میکنن. توی مغز یه هورمونی هست به اسم اندورفین که بعضی مواقع ترشح میشه و باعث آرامش و نشاط جسمی و روحی و حتی تسکین درد میشه , وقتایی که از ته دل میخندیم , وقتایی که ورزش میکنیم ,گلا رو تماشا میکنیم و یا بو می کنیم این هورمون تو مغزمون ترشح می شه و یه جور احساس رضایت و شادی بهمون می ده, با انجام دادن بعضی از کارا می تونیم سطح اندورفین خونمونو بالا ببریم مثل ارتباط با دیگران,ماساژ پوست , کرِم زدن,روزه گرفتن و راحتتر از همه خندیدنه.

پس بخند حتی بدون بهانه ^_^

"یا طبیب القلوب"

می خوانم یا انیس من استانسه , هر وقت تنها بودم با تو نجوا کردم و تو چه سخاوتمندانه آرامشم دادی

می خوانم یا ناصرنا یا حافظنا , از تو یاری خواستم و تو هم ناصرم شدی هم حافظم 

می خوانم یا من هو علی عباده رحیم و هر وقت دلم گرفت می دانم که مرا می نگری و به تو لبخند می زنم

می خوانم یا من هم بمن عصاه حلیم و از از تکرار هایم و از صبر تو در شگفتم

می خوانم یا من اظهر الجمیل و ستر القبیح و یاد لبخندهایی می افتم که هر روز می بینم

می خوانم یا سامع الدعا و هنوز هم می خوانم...

دست نیافتنی...

                                                 

مه را ز فلک به طرف بام آوردن

وز روم، کلیسیا به شام آوردن

در وقت سحر نماز شام آوردن

بتوان، نتوان تو را به دام آوردن

"سعدیِ جان"