شیفت دیلیت

بعضی خاطرات, بعضی تصاویر, بعضی حرفها از حافظه آدم پاک نمیشه, هرکاریم که بکنی, اگه سعی کنی خودتو بزنی به فراموشی, اگه سعی کنی آروم باشی, اگه سعی کنی نفس بکشی, زندگی کنی, یه وقتایی دوباره یادت میاد, چنگ میزنه به قلبت, جلوی نفستو می گیره, اشکات جلوی چشمتو میگرن, و تو میبینی این درد هیچ وقت ولت نمی کنه, مجبوری تحملش کنی یا شایدم مجبور نباشی, نمی دونم...

اما کاش حافظه آدم دکمه شیفت دیلت داشت و میشد بعضی اتفاقارو برای همیشه از خاطر حذف کرد, همونایی که یاداوریشون مثل مرگ تدریجیه...